ગાલગા

ગાલગા
છંદ છે

કાવ્યધાર
યંગ છે

ચાસણી
સંગ છે

શબ્દમાં
રંગ છે

રાજવી
અંધ છે

ફૂંકવો
શંખ છે

છેડવો
જંગ છે

સંવિધાન
તંગ છે

કાયદો
રંક છે

યોજના
દંગ છે

હાટ કેમ
બંધ છે?

'પપ્પુ'ડો
'નંગ' છે
અભણ અમદાવાદી

છટકો હવે

ભીંત પર ફોટો બની લટકો હવે
ચક્ર પૂરું થઈ ગયું છટકો હવે

સાધનોના થીગડા માર્યા પછી
ઘર બન્યું છે રૂપનો કટકો હવે
...
ભોગવો છે ચાતર્યો ચીલો તમે
શૂળ થઈને આંખમાં ખટકો હવે

રેલવેને રોડ પર હાંક્યા પછી
રાજીનામાનો સહો ઝટકો હવે

ચેતવ્યાં'તા પણ તમે માન્યા નહીં
છો કનક તો શું થયું બટકો હવે
અભણ અમદાવાદી

શ્વાસમાં રંગોળી

 

કેસરી શ્વાસમાં સૂર્ય ઊગી ગયો
રસની રંગોળીમાં રંગ પૂરી ગયો

વાદ્યને મન મુકીને વગાડો કહી
તાલના ઘેનમાં તાર ડૂબી ગયો

શુક્રના માર્ગદર્શન મુજબ ચંદ્રમા
રાસ ગરબાની મસ્તીમાં ઝૂમી ગયો

સાત ઘોડાના રથ પર થઈને સવાર
મોરલો આભમાં દૂર સુધી ગયો

આખરે પૂર્ણતા પ્રાપ્ત થઈ પ્રેમને
શ્વાસના નૃત્યનો શ્વાસ છુટી ગયો
અભણ અમદાવાદી

 

પ્રેમતારો

શબ્દ જ્યાં પોંખાય છે
તૃપ્તિ ત્યાં છલકાય છે

પંચતત્વો પર જુઓ
કોરડા વીંઝાય છે

બાવડાને બુદ્ધીથી
વાવટા ખોડાય છે

વીજળીની ધાકથી
તીર પણ ગભરાય છે

વારિ ના પોષણ વિના
વાદળા કરમાય છે

સૂર્યના સંકેત પર
વ્યોમ ફંગોળાય છે

વેણ વાંકા સાંભળી
વેદના વીંધાય છે

ચુંટણીના મંચ પર
નાટકો ભજવાય છે

શબ્દ પૂછે મૌન ને
કેમ તું ગભરાય છે

બાટલી ઊભરાય તો
બૂચ તૂટી જાય છે

પંચની સામે જતાં
ફાઇલો શરમાય છે

ચુંટણીના વાયદા
ફૂલ શા કરમાય છે

ચુંટણીના અવસરે
નાટકો શરમાય છે
અભણ અમદાવાદી